مقایسه ویژگی های مورفولوژیک و کمی درختان راش قطور در دو رویشگاه سیستان گیلان و خیرود مازندران

درخت راش بومی جنگلهای شمال ایران (fagus orientalis lipsky) جزء با ارزشترین گونه های جنگلی محسوب می شود. با توجه به این که درختان راش قطور از اهمیت اکولوژیک زیادی برخوردارند و تعداد آنها در جنگلهای تحت مدیریت در حال کاهش است، بنابراین بررسی ویژگی های این درختان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اطلاعات با ارزشی برای آیندگان ارائه می نماید. بدین منظور راشستانهای بخش نم خانه از جنگل خیرود واقع در نوشهر و طرح سیستان واقع در حوضه 23 استان گیلان مورد مطالعه قرار گرفتند. هدف این مطالعه بررسی خصوصیات مورفولوژیک و اندازه ای درختان راش قطورتر از یک متر و مقایسه آنها در این دو رویشگاه می باشد. برای این منظور در هر یک از دو رویشگاه، 33 درخت راش قطورتر از یک متر انتخاب و خصوصیات مورفولوژیک و اندازه ای آنها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که فراوانی شکل تاج منشعب در رویشگاه خیرود بیشتر از رویشگاه سیستان بود و اختلاف معنی داری (1% =α) در دو رویشگاه وجود داشت، اما در مورد فراوانی گره های کمانی شکل و پیچیدگی تنه اختلاف معنی داری در دو رویشگاه بدست نیامد، در حالی که درختان مورد بررسی از نظر ارتفاع تاج، ارتفاع درخت (5% =α) و ارتفاع تنه بدون شاخه (1% =α) دارای اختلاف معنی داری در دو رویشگاه بودند. بدین صورت که ارتفاع تاج و ارتفاع درخت در رویشگاه خیرود بیشتر از رویشگاه سیستان گیلان بود و ارتفاع تنه بدون شاخه در رویشگاه سیستان بیشتر از رویشگاه خیرود در مازندران بود. ضریب قدکشیدگی درختان در دو رویشگاه اختلاف معنی داری را نشان ندادند.